Dit keer ga ik met Mark en Hompe op pad. De trip duurt 6 dagen. We vertrekken vanuit Marina Muiderzand, overnachten in Makkum en komen aan op Terschelling. De volgende dag gaan we naar Vlieland en is het plan een stuk de zee op te gaan. Helaas vinden we een borgpin die in de kuip valt en we besluiten direct door te varen naar Vlieland om te achterhalen waar deze vandaan komt. Ik klim de mast in en later blijkt dit een borgpen van de oude zeerailing te zijn. Oudjaarsdag vertrekken we weer naar Terschelling waar we gezellig oesters eten aan boord. De gesprekken zijn weer mooi en diepgaand. We zien veel zeehondjes, mooie regenbogen en genieten van het varen.
In de voorbereiding hebben we besproken dat we op zaterdagavond in Makkum onze definitieve bestemming gaan bepalen. Helgoland is het doel, Engeland zou een alternatief kunnen zijn, op het IJsselmeer of helemaal niet uitvaren afhankelijk van de windkracht en richting.
In Makkum aangekomen hebben we alle weerkaarten bekeken. Terugkomen vanuit Helgoland met windkracht 7-8 pal tegen vinden we geen goede optie. We besluiten naar Vlieland te gaan en vandaar uit op zee en het wad te zeilen.
Het wordt een top week met prachtige diepgaande gesprekken. We leren veel en genieten maximaal. We varen een maximale snelheid van 10.4 knopen, de wind op zee is maximaal windkracht 8 en maximale golven 3-4 meter.
We gaan naar Helgoland zeilen met z’n drieën. Gert-Jan, Hompe en ik. Helgoland is een eiland in de Noordzee dat deel uitmaakte van Denemarken, Groot-Brittannië en nu Duitsland. Het is het enige eiland op volle zee wat tot Duitsland behoort.
We vertrekken op 14 november 2020 om 8.00 uur. Dit zijn foto’s van onze voorbereidingen.
Laura Dekker is natuurlijk een ongekende held die van haar 14e tot haar 16e een reis om de wereld maakte met haar Guppy. De jongste solozeiler ter wereld. Zo inspirerend!
Als je haar verhalen leest en hoort dan kun je die zo plaatsen in de beschrijving van Joseph Campbell over ‘De Reis van de Held’.
De reis is mentaal, spiritueel, fysiek en emotioneel
De schrijver en hoogleraar mythologie Joseph Campbell wijdde zijn leven aan het onderzoeken van oude mythen, sprookjes en andere verhalen. Deze Reis van de Held beschrijft in essentie de ‘levensreis’ of spirituele zoektocht die iemand aangaat op zoek naar zijn of haar eigen identiteit.mIn zijn Reis van de Held onderscheidt Campbell zeven stappen. Hieronder staan de zeven stappen kort toegelicht:
1. Oproep tot het avontuur De reis begint met een gebeurtenis – meestal iets onverwachts – die ons verlangen wekt. We worden wakker geschud, geroepen en uitgenodigd om op weg te gaan. Het is eigenlijk een wake up call.
In mijn geval was dat onze verhuizing van Blaricum naar Almere Poort. Toen ik over de brug reed en naar het water keek was ik verkocht. Herinneringen aan mijn jeugd in Friesland en mijn zeiltochten op de Brekken en het IJsselmeer, het zeilkamp van de lagere school waar we naar toe fietsten. Alles werd weer wakker.
2. De overwinning van weerstanden Na de wake up call ontstaat twijfel. Weerstand en verlangen strijden. Angst en opwinding wisselen elkaar af.
Ik meldde me aan bij de locale watersport vereniging en werd bemanningslid op een mooi schip tijdens de woensdagavond wedstrijden. Het verlangen om te zeilen werd grotere en zo planden we een zomervakantie op de zeilboot en een CWO cursus en ik dook in de wereld van de watersport.
Vrij snel daarna keek ik op Youtube alles wat los en vast zat en begon ik boeken te lezen van solozeilers. De droom begon vorm te krijgen en langzamerhand het idee om een wereldreis te maken.
3. Magische helpers langs de weg Als de held heeft besloten zijn weg te kiezen, vindt al snel een ontmoeting plaats met een gids. Iemand die het onbewuste bewust kan maken, waardoor er meer keuze mogelijkheden ontstaan.
In contact met de oude eigenaar van de boot sprak ik ook de eigenaar daarvoor en die bracht me in contact met een veld vol kennis en vriendelijke mensen om mij te helpen met mijn boot mocht dat nodig zijn. Ik kreeg de bevestiging dat voor deze boot uitzonderlijk goed gezorgd was.
4. De wachters aan de drempel De held is op de grens van zijn comfortzone gekomen. Het overschrijden van die grens betekent het ontmoeten van je angst. Maar voor iedereen die over moed en bekwaamheid beschikt, zal het gevaar wijken.
De Oversteek vindt plaat als het verlangen ontwaakt is en je voelt dat er nog maar 1 keuze te maken is: in beweging komen.
Het voelt enerzijds als een sprong in het diepe en anderzijds als een drempel die ik overstap. De reis begint met de eerste stap, om te starten heb ik een enorme stap voorwaarts gemaakt. En ook nog in de goede richting… het gevoel van vrijheid en genieten. Ik weet niet precies wat me te wachten staat maar ik vermoedt dat er nog wel wat gaat gebeuren. Iedere held kent zo zijn beproeving tijdens de reis.
5. De weg der beproevingen Zodra de held de drempel heeft overschreden – en daarmee haar comfortzone heeft uitgebreid – betreedt zij een droomlandschap vol vreemde, veranderlijke en tweeslachtige vormen. Al deze externe vormen staan symbool voor haar eigen innerlijke angsten. Met het onder ogen zien van de vormen, ziet de held haar eigen angsten onder ogen. ‘Alles wat je buiten tegen komt is een uiting van wat je van binnen nog niet hebt verwerkt’, zei Jung al.
Het avontuur is begonnen… Er komen meevallers en tegenvallers, draken en monsters. Ik zal flink worden getest… Dit klinkt natuurlijk als de minst plezierige fase van de Reis, we zitten niet te wachten op allerlei testen en beproevingen want de reis in zichzelf is al spannend genoeg.
De Beproeving zal vaak voelen als een soort test of ik er echt klaar voor bent en of ik het echt wil. Er zijn natuurlijk mensen die me willen behoeden, mensen die het niet begrijpen, mensen die het een ontzettend klein bootje vinden en een groot verhaal.
Voorbereiden helpt maar deels want de echte beproevingen komen vooral onverwachts en vaak uit onverwachte hoek. Alert in het hier en nu zijn geeft de meeste kans op succes. Dit is de fase waarin het bewustzijn verruimt en plaats maakt voor het Elixer. Handelen is in deze fase belangrijker dan denken zodat je snel in aanraking met het Elixer kunt komen.
6. Het elixer Hier is het allemaal om begonnen: het bemachtigen van het Elixer. Dat kan iets echt tastbaars zijn (het kopen van de boot en het aangaan van de reis) maar ook een bepaalde betekenisvolle ervaring (alles uit het leven halen, genieten, trouw zijn aan mezelf) of een verandering van de situatie (het bekende en vertrouwde loslaten). De held is een heel mens geworden. Haar rol in de samenleving (ego) is één geworden met de kracht van haar innerlijke wezen (zelf).
Kortom, het Elixer staat symbool voor waar mijn Reis om begonnen is. Misschien niet helemaal in die vorm die ik voor ogen heb maar het levert iets waardevols op en het geeft mijn leven vanaf dit moment een andere richting. Een andere energie.
7. De terugkeer naar de wereld Net zoals de tocht van een wereldzeiler pas goed is afgelopen als zij weer veilig in de thuishaven is aangekomen, is de reis van de held pas afgelopen als zij weer is teruggekeerd naar haar eigen wereld. Zij wordt hierbij geconfronteerd met de ‘botsing’ met de wereld. Hoe vertaalt de held haar inzichten naar de wereld? Hoe brengt zij het geleerde over? “Hoe vertelt zij opnieuw wat al duizendmaal juist verteld is, maar verkeerd begrepen?” Dit is de laatste taak van de held.
Samen met twee andere enthousiaste schippers die ik ontmoet heb bij de Marcom B opleiding, Gert Jan en Hompe, hebben we het plan opgevat om 14 t/m 18 november naar Helgoland te zeilen. Helgoland is een eiland in de Noordzee dat deel uitmaakte van Denemarken, Groot-Brittannië en nu Duitsland. Het is het enige eiland op volle zee wat tot Duitsland behoort. Het eiland is vooral belangrijk vanwege het (eco)toerisme.
De afgelopen weken heb ik veel geleerd over de veiligheid op mijn schip gedurende de Marcom B training. En vandaag ben ik geslaagd voor mijn examen Marcom B bij Vaarschool Albatros.
Dat betekent dat ik nu ook allerlei veiligheidsapparatuur kan aanschaffen en bedienen. En dat ik een verlanglijstje heb gemaakt voor mijn boot.
Dat deed Steven Neijenhuis tijdens de Singlehanded 2019 met de Grinde “Walnood”. De Singlehanded is een prestatie solo zeiltocht over de Noordzee, IJsselmeer, Markermeer en wadden. De “Singlehanded” is het oudste, zwaarste, maar ook leukste zeilevenement voor solozeilers. Sinds 2019 is er ook een Duohanded.
De prijsuitreiking: Op nr 1. Winnaar singlehanded 2019…Steven Neijenhuis met zijn Grinde Walnood. Als rookie aan de start, als winnaar over de streep. Hij vertelt erover: Ik ben echt super trots: op mijn boot, op mijn gezinnetje (voor de support) en natuurlijk op mezelf. Het is een tocht die mij meer gebracht heeft dan ik in eerste instantie kon vermoeden. Je bent even weg uit het hectische dagelijkse leven, je komt compleet zen weer terug. In de havens kom je collega’s zeilers tegen, je drinkt wat met elkaar, je deelt ervaringen. Ook via de app-groep wordt er waardevolle informatie gedeeld. De slogan van de tocht luidt: “Solo, maar niet alleen! Dit is zeker geen loze kreet, maar klopt echt. Voor 2020 heb ik me alweer ingeschreven, dit werkt verslavend!”
Doel van de Singlehanded en de Duohanded is, om met minimaal motorgebruik de vaaropdracht uit te voeren. De vaaropdracht wordt tijdens het palaver uitgereikt, maar is niet leesbaar. Om 13:00 voor de Singlehanded en om 14:00 uur, voor de duohanded, wordt er een code bekend gemaakt, waarna de deelnemers de vaaropdracht kunnen lezen. Tot de start is het dus onbekend, wat de opdracht is die de deelnemers moeten verrichten.
Van de deelnemers zijn er altijd een 15 tot 30 % die de opdracht niet afmaken. Dit kan komen door slechte voorbereiding, de weersomstandigheden, een verkeerde planning of conditie van de schipper(in) of schip. In het verleden is bewezen, dat zowel kleinere als grotere boten, maar zowel mannen als vrouwen de begeerde wisselprijs in de wacht kunnen slepen.
Deze prijs kan je winnen door goede navigatie, goed de snelheid van de boot in te kunnen schatten en het op de juiste manier bijhouden van het logboek en journaal. Veel bekende solozeilers hebben de Singlehanded gevaren en de algemene conclusie van deze zeilers is, dat de Singlehanded zwaarder is dan menige oceaan oversteek.
