Als schipper van een nieuw damesteam op de Ibiza Regatta september 2021 werd ik helemaal van blij van de uitstraling van de dames van het team van Boxer in Blue. Steeds zag ik nieuwe combinaties van bikini’s en badpakken met mooie retro accenten voorbijkomen. Helemaal mijn stijl!
Boxer in Blue tijdens de Ibiza Regatta
Te gast bij Wendela
Vandaag ben ik te gast bij Wendela de Goederen, eigenaresse van dit prachtige merk Boxer in Blue. Ze neemt me mee in haar wereld van mooie materialen en geproduceerd zonder footprint.
Al gauw merk ik de transformerende werking van het dragen van haar badkleding en beachwear. Ik begin te stralen en voel hoe haar producten mijn vrouwelijkheid accentueren. Ik ben inmiddels boven de vijftig en volgens mijn zoon zeker geen model, maar wat kleedt dit goed af!
Keuzes maken
Na de verschillende prachtige badpakken en allerlei combinaties van bikini’s geeft ze me ook een fluwelen jumpsuit aan. Wat een mooi zacht materiaal… het zit als gegoten, kleed mooi af en daar zie ik mezelf wel mee aan land gaan.
Je begrijpt dat kiezen erg moeilijk was. Gelukkig heeft Wendela alle maten en kleuren voor me genoteerd zodat ik daar nog eens rustig op mijn gemakje een goede keuze uit kan maken.
Meteen krijg ik dan het gevoel van ‘dit zouden meer mensen moeten doen’. Normaalgesproken kun je alles via de website van Boxer in Blue bestellen. Mocht je het leuk vinden om het eens zelf aan den lijve te ondervinden, dan kan ik Wendela vragen of we een keer een pasochtend of middag kunnen houden. Als je dat leuk lijkt stuur me dan een PB of je reactie onder dit bericht.
Een van mijn favoriete video’s over solozeilen is van ‘Sailing with the Foxwell Family’. Deze gaat over hoe je solo een spinnaker kunt varen. Ik heb de video al vaak bekeken, nu eens kijken of ik dat de komende maanden ook aandurf in mijn eentje.
Laura Dekker is natuurlijk een ongekende held die van haar 14e tot haar 16e een reis om de wereld maakte met haar Guppy. De jongste solozeiler ter wereld. Zo inspirerend!
Als je haar verhalen leest en hoort dan kun je die zo plaatsen in de beschrijving van Joseph Campbell over ‘De Reis van de Held’.
De reis is mentaal, spiritueel, fysiek en emotioneel
De schrijver en hoogleraar mythologie Joseph Campbell wijdde zijn leven aan het onderzoeken van oude mythen, sprookjes en andere verhalen. Deze Reis van de Held beschrijft in essentie de ‘levensreis’ of spirituele zoektocht die iemand aangaat op zoek naar zijn of haar eigen identiteit.mIn zijn Reis van de Held onderscheidt Campbell zeven stappen. Hieronder staan de zeven stappen kort toegelicht:
1. Oproep tot het avontuur De reis begint met een gebeurtenis – meestal iets onverwachts – die ons verlangen wekt. We worden wakker geschud, geroepen en uitgenodigd om op weg te gaan. Het is eigenlijk een wake up call.
In mijn geval was dat onze verhuizing van Blaricum naar Almere Poort. Toen ik over de brug reed en naar het water keek was ik verkocht. Herinneringen aan mijn jeugd in Friesland en mijn zeiltochten op de Brekken en het IJsselmeer, het zeilkamp van de lagere school waar we naar toe fietsten. Alles werd weer wakker.
2. De overwinning van weerstanden Na de wake up call ontstaat twijfel. Weerstand en verlangen strijden. Angst en opwinding wisselen elkaar af.
Ik meldde me aan bij de locale watersport vereniging en werd bemanningslid op een mooi schip tijdens de woensdagavond wedstrijden. Het verlangen om te zeilen werd grotere en zo planden we een zomervakantie op de zeilboot en een CWO cursus en ik dook in de wereld van de watersport.
Vrij snel daarna keek ik op Youtube alles wat los en vast zat en begon ik boeken te lezen van solozeilers. De droom begon vorm te krijgen en langzamerhand het idee om een wereldreis te maken.
3. Magische helpers langs de weg Als de held heeft besloten zijn weg te kiezen, vindt al snel een ontmoeting plaats met een gids. Iemand die het onbewuste bewust kan maken, waardoor er meer keuze mogelijkheden ontstaan.
In contact met de oude eigenaar van de boot sprak ik ook de eigenaar daarvoor en die bracht me in contact met een veld vol kennis en vriendelijke mensen om mij te helpen met mijn boot mocht dat nodig zijn. Ik kreeg de bevestiging dat voor deze boot uitzonderlijk goed gezorgd was.
4. De wachters aan de drempel De held is op de grens van zijn comfortzone gekomen. Het overschrijden van die grens betekent het ontmoeten van je angst. Maar voor iedereen die over moed en bekwaamheid beschikt, zal het gevaar wijken.
De Oversteek vindt plaat als het verlangen ontwaakt is en je voelt dat er nog maar 1 keuze te maken is: in beweging komen.
Het voelt enerzijds als een sprong in het diepe en anderzijds als een drempel die ik overstap. De reis begint met de eerste stap, om te starten heb ik een enorme stap voorwaarts gemaakt. En ook nog in de goede richting… het gevoel van vrijheid en genieten. Ik weet niet precies wat me te wachten staat maar ik vermoedt dat er nog wel wat gaat gebeuren. Iedere held kent zo zijn beproeving tijdens de reis.
5. De weg der beproevingen Zodra de held de drempel heeft overschreden – en daarmee haar comfortzone heeft uitgebreid – betreedt zij een droomlandschap vol vreemde, veranderlijke en tweeslachtige vormen. Al deze externe vormen staan symbool voor haar eigen innerlijke angsten. Met het onder ogen zien van de vormen, ziet de held haar eigen angsten onder ogen. ‘Alles wat je buiten tegen komt is een uiting van wat je van binnen nog niet hebt verwerkt’, zei Jung al.
Het avontuur is begonnen… Er komen meevallers en tegenvallers, draken en monsters. Ik zal flink worden getest… Dit klinkt natuurlijk als de minst plezierige fase van de Reis, we zitten niet te wachten op allerlei testen en beproevingen want de reis in zichzelf is al spannend genoeg.
De Beproeving zal vaak voelen als een soort test of ik er echt klaar voor bent en of ik het echt wil. Er zijn natuurlijk mensen die me willen behoeden, mensen die het niet begrijpen, mensen die het een ontzettend klein bootje vinden en een groot verhaal.
Voorbereiden helpt maar deels want de echte beproevingen komen vooral onverwachts en vaak uit onverwachte hoek. Alert in het hier en nu zijn geeft de meeste kans op succes. Dit is de fase waarin het bewustzijn verruimt en plaats maakt voor het Elixer. Handelen is in deze fase belangrijker dan denken zodat je snel in aanraking met het Elixer kunt komen.
6. Het elixer Hier is het allemaal om begonnen: het bemachtigen van het Elixer. Dat kan iets echt tastbaars zijn (het kopen van de boot en het aangaan van de reis) maar ook een bepaalde betekenisvolle ervaring (alles uit het leven halen, genieten, trouw zijn aan mezelf) of een verandering van de situatie (het bekende en vertrouwde loslaten). De held is een heel mens geworden. Haar rol in de samenleving (ego) is één geworden met de kracht van haar innerlijke wezen (zelf).
Kortom, het Elixer staat symbool voor waar mijn Reis om begonnen is. Misschien niet helemaal in die vorm die ik voor ogen heb maar het levert iets waardevols op en het geeft mijn leven vanaf dit moment een andere richting. Een andere energie.
7. De terugkeer naar de wereld Net zoals de tocht van een wereldzeiler pas goed is afgelopen als zij weer veilig in de thuishaven is aangekomen, is de reis van de held pas afgelopen als zij weer is teruggekeerd naar haar eigen wereld. Zij wordt hierbij geconfronteerd met de ‘botsing’ met de wereld. Hoe vertaalt de held haar inzichten naar de wereld? Hoe brengt zij het geleerde over? “Hoe vertelt zij opnieuw wat al duizendmaal juist verteld is, maar verkeerd begrepen?” Dit is de laatste taak van de held.
Dat deed Steven Neijenhuis tijdens de Singlehanded 2019 met de Grinde “Walnood”. De Singlehanded is een prestatie solo zeiltocht over de Noordzee, IJsselmeer, Markermeer en wadden. De “Singlehanded” is het oudste, zwaarste, maar ook leukste zeilevenement voor solozeilers. Sinds 2019 is er ook een Duohanded.
De prijsuitreiking: Op nr 1. Winnaar singlehanded 2019…Steven Neijenhuis met zijn Grinde Walnood. Als rookie aan de start, als winnaar over de streep. Hij vertelt erover: Ik ben echt super trots: op mijn boot, op mijn gezinnetje (voor de support) en natuurlijk op mezelf. Het is een tocht die mij meer gebracht heeft dan ik in eerste instantie kon vermoeden. Je bent even weg uit het hectische dagelijkse leven, je komt compleet zen weer terug. In de havens kom je collega’s zeilers tegen, je drinkt wat met elkaar, je deelt ervaringen. Ook via de app-groep wordt er waardevolle informatie gedeeld. De slogan van de tocht luidt: “Solo, maar niet alleen! Dit is zeker geen loze kreet, maar klopt echt. Voor 2020 heb ik me alweer ingeschreven, dit werkt verslavend!”
Doel van de Singlehanded en de Duohanded is, om met minimaal motorgebruik de vaaropdracht uit te voeren. De vaaropdracht wordt tijdens het palaver uitgereikt, maar is niet leesbaar. Om 13:00 voor de Singlehanded en om 14:00 uur, voor de duohanded, wordt er een code bekend gemaakt, waarna de deelnemers de vaaropdracht kunnen lezen. Tot de start is het dus onbekend, wat de opdracht is die de deelnemers moeten verrichten.
Van de deelnemers zijn er altijd een 15 tot 30 % die de opdracht niet afmaken. Dit kan komen door slechte voorbereiding, de weersomstandigheden, een verkeerde planning of conditie van de schipper(in) of schip. In het verleden is bewezen, dat zowel kleinere als grotere boten, maar zowel mannen als vrouwen de begeerde wisselprijs in de wacht kunnen slepen.
Deze prijs kan je winnen door goede navigatie, goed de snelheid van de boot in te kunnen schatten en het op de juiste manier bijhouden van het logboek en journaal. Veel bekende solozeilers hebben de Singlehanded gevaren en de algemene conclusie van deze zeilers is, dat de Singlehanded zwaarder is dan menige oceaan oversteek.
Bruisend van de energie vertel ik mijn idee aan mijn zeilvriend Jac, die de OSTAR heeft gezeild. De Single Handed Trans Atlantic Race. Hij stelt me allerlei vragen en we brainstormen over het soort reis, wedstrijdzeilen of cruisen. Samen met iemand of solo. Welke boot zou daar bij passen en hoe kom ik aan goede informatie. Onder meer de Grinde en de Winner 9.50 komen ter sprake. Een vriendin van hem zeilt al jaren solo in een Winner 9.50 en doet ook aan allerlei grote wedstrijden op zee mee, zoals de 1000 mile naar Bergen en de Shetlands. Ik mag haar vervolgens het hemd van het lijf vragen. Wat ik ook graag doe. Ik ga van links naar rechts en bespreek allerlei boottypen met haar en kan ook allerlei praktische vragen aan haar kwijt. Ze komt met allerlei tips en informatie over schepen en dat helpt me in mijn zoektocht. Ik heb er ineens een zeilvriendin bij. Geweldig!
Ik spreek ook met Werner Toonk die zijn schip de Karma van Staal in 6 maanden naar Nieuw Zeeland heeft gevaren en voor de terugtocht opstappers zoekt. We praten over routes en rolfoksystemen en hij geeft me allerlei praktische tips.
Ubbo, de eigenaar van de J112e, geeft me de tip om met Olav Cox contact op te nemen. Olav keurt niet alleen schepen, maar kijkt ook naar het vaargebied en de schipper. In mijn gesprekken met Olav zegt hij een aantal belangrijke dingen. De boot die je zoekt moet passen bij het geld dat je hebt, ga er niet voor lenen. Je wilt altijd een groter en duurder schip en je moet het gewoon doen met wat je hebt. Zoek op internet of het schip dat je op het oog hebt al eens rond de wereld heeft gevaren. En wordt de expert van jouw schip. Ga zoveel mogelijk schepen van het type bekijken dat je op het oog hebt en maak meer dan 200 foto’s. Ga ze dan met elkaar vergelijken.
